அதி காலை தந்த ஆதவன்
விழியோடு பேச வந்தான்இமைகள் இரண்டும்
முத்தம் இட மறுத்துவிட்டன.!
அங்கும் இங்குமாய்
புறண்ட என்னை
அன்னை அழைத்தாள்
அமுதப் பால் அருந்த
எழுந்தேன் , என் பாதங்களை
அன்னை மண்ணும் முத்தம் இட்டு
நெஞ்சாற வாழ்த்தி நிழல் தந்தது
அன்னையின் பிள்ளைகள் நாங்கள் ...
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
அனைவரின் கருத்துக்களையும் வரவேற்கிறேன்...