கருவில்
உருவாகி உருவில் உயிராகி
உணர்வில்
உளம் நாடும் மனமேஅழகின் அரியணைகள்
விழியில் வீழ்ந்தாலும்
உனதல்ல உணர்வாய் நியமே
நோய் வந்து வீழ உதிரிகள் உருமாறும்
அழகும் அன்றே அழிந்தேகி கருகும்
உனை காண உன் கண்ணே
உளம் நொந்து கூசும்
அன்பெனும் ஒளியே அணையா தீபம்
முடம் என்று எவரையும் நீ
முன் மொழிந்து வாழாதே
உதிரிகள் நாளை
உன்னிடமும் குறையலாம்
உணர்வாய் நீ மனமே....
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
அனைவரின் கருத்துக்களையும் வரவேற்கிறேன்...