விழிகளின் துளிகள் சுட்டது நெஞ்சை
உடைந்த நெஞ்சப் படகில்
கடந்த நினவலைகள்
அடித்தளம் தரை தட்டியது
மூழ்கிய நெஞ்சுக்குள்
முழ்கா படகாய் நான்
மான்களாய் என் இனம்
வல்வை படுகொலையில்
மான்டதை அறியா நிலையில்
மீன்கள் துள்ளி விளையாடுகின்றன
இருண்ட விழிகளை விட்டு
விலகவில்லை உறவுகள்
கண்ணீரும் செந்நீருமாய்
வந்து போகின்றனர்
உதவிட கரங்களை நீட்டினேன்
காணவில்லை அங்கே அவர்களை
இந்திய அராயக இராணுவம்
கனரக வாகனங்களால்
ஊரை எரித்து கடந்து செல்கின்றன
எரிந்த என் ஊரை என் விழி நீரால்
அணைத்திட முனைந்தேன்
முடியவில்லை மயானமே எஞ்சியது...
Kavignar Valvai Suyen
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
அனைவரின் கருத்துக்களையும் வரவேற்கிறேன்...