துளித் துளி
ஓடையின் உயிர் அறை கருவில்
உயிர் ருறும் விதைகள் பயிர் முகக் காடாய்
விளை நிலமதனில் ஆறிலும் சாவு, சாவிலும் சாவு
ஆற்றிட இறைவனும்
இல்லையே அறிகிலேன் அறிகிலேன் !
உயரே போகும்
வான் முகில் சேனையே
எங்கள்
பூமிக்கும் உனக்கும் ஏன் ஊடல்
சூரியன்தானே காந்தர்வம் கொண்டான்
அதனை
நாம் கொண்ட காதல் உன் மீதுதானே
வரம் தரவேண்டாம் மாதம் ஒருமுறையேனும்
வந்தெமை பாரு
எங்கள் குலச்சாமி நீயே நீயே உன்னை
கூப்பித் தொழுவோம் நாமே
பாவலர் வல்வை சுயேன்
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
அனைவரின் கருத்துக்களையும் வரவேற்கிறேன்...