வாசலிலே வாச மல்லி

கூரை வேஞ்சு குந்த வைச்ச ஓலை குடில் கோடியிலே

பந்தல் காலு நாலுதான்டி பாசமுள்ள என் பிறப்பே

புகுந்த வீடு வா எங்க பிறந்த வீடு தனியே விட்டு

போறாளே பெட்டை பிள்ளை

காயம் பட்ட வெள்ளச்சி போல

குமரி இங்கே சிறை இருந்தா

பாசம் எல்லாம் வேசம் என்பார்

குறும்பாடு சந்தைக்கு போனா

ஏலக் கூறு விரலில் சொல்வார்

என்ன விலை உன் பாசமடி

விலையேது நீ தங்கமடி

என்னுசிரே எங்கே இப்போ

உன் அண்ணன் கூடு தனிச்சிடுச்சே

காலையிலே சேவல் கூவ காதகத்தி நீர் தெளிப்பே

கறுப்பன் மாடு கத்துதேண்ணு காம்பழுத்தி பால் கறப்பே

ஏரெடுத்து நான் வயல் காடு போக

வாசலிலே, வாச மல்லி போலிருப்பே

உச்சி வெயில் வதைச்சாலும் கஞ்சி கொண்டு நீ வருவே

உள்ளங்கால் கொதிப்பினிலே உள்ளம் நொந்து உனை சுமப்பேன்

கொலு சொலி கேட்கலையே கோல மயிலே உன் ஆடலெங்கே

பாவலர் வல்வை சுயேன்