கண்ணே கலையா ஓவியமே கை இருப்பில்
ஒன்றை வைத்து
கண்ணுக்குள்ளே உன்னை
வைத்தேன் பொய் யல்லடி தோழி
போனவள் போனாளடி
திரும்பவில்லை என்னிடத்தில்
உன்னிடத்தில் என்னைத்
தந்து எனக்குள்ளே
உன்னை வைத்தேன் மன்னிப்பாயா
மறப்பாயா என்னை நீ
கடலும் ஓர் நாள் கலங்கித்தான்
தெளியும் கலங்காதே தோழா
எண்ணில் ஏழு காதலன் என்
எண்ணக் கதவை திறந்து சென்றான்
முதற் காதலை முன்னுரையாய்
உன் காதலை முற்றுப்
புள்ளியாய்
முந்தானை முடிச்சில்
சேர்த்துவிட்டேன்!
மெய் உரைத்த உன்னிடம் பொய்
உரைப்பேனா
மறப்போம் மன்னிப்போம் கடந்த
கால கிளிஞ்சல்களை…..
பாவலர் வல்வை சுயேன்
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
அனைவரின் கருத்துக்களையும் வரவேற்கிறேன்...