தத்தித் தாவும் முல்லை செல்வங்களே
இறக்கை துணை உமக்கின்னும் போதாது
கழுகுகள் வட்ட மிடுகின்றன
அந் நாளில் பயம் அறியா குஞ்சே நானும்
அன்னையின் அரவணைப்பில்லையேல்
அகிலத்தை இளந்திருப்பேன்
உயர்ந்தோரே உறவென்பார்
உன்னுயிருக்கே வாள் வீசி
உடல் வளர்ப்பார் உறவென நம்பாதே
சூதறிந்தால் தாழ்வறியாய் தகம் உயர்வாய்
பாவலர் வல்வை சுயேன்
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
அனைவரின் கருத்துக்களையும் வரவேற்கிறேன்...