வர்ணங்கள் வாழ்வை கையழித்து பரிமாற
எண்ணச் சிறகை விரித்து வந்தேன்
இறகிகள் ஒவ்வொன்றாய் உதிர்ந்தது
மழை ஓய்ந்த பின் மரத்துளிகள் சிந்தி
என்னை தொட்டு மண்ணை தொட
மரணத் தேதி தொலை தூரம் இல்லை
என கண்டே தெழிந்தது மனசு
ஓய்வூதியம் இல்லா ஓய்வுக்கு
விழிகளால் ஒப்பம் இட்டேன்
கழற்றி போனது தன் இறக்கையை
எண்ணங்கள் ....
எண்ணங்கள் ....
பாவலர் வல்வை சுயேன்
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
அனைவரின் கருத்துக்களையும் வரவேற்கிறேன்...