கருவறை கிடந்து கால் நடையென தவழ்ந்து
ஈரடி எழுந்து கூடலும் ஊடலுமாய்
கடுகளவே ஆயினும்
கடல் மடி நினைந்து
ஆசா பாசமும்
அடிபணி வாழ்விலும்
நரை திரையாகி
கானக இருளில்
மூன்று காலூன்றி
நீழ் துயில் கொள்ளும் காலமும்
நின்னடி தொழுதே காடேகி செல்வேன்
ஏகாந்தனே உன்னை கணமும் மறவேனே
பாவலர் வல்வை சுயேன்
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
அனைவரின் கருத்துக்களையும் வரவேற்கிறேன்...